Werkrelaties
Arbeidsmarketing is een relatief nieuwe discipline binnen HR. Het is de discipline die de werknemer als klant van de organisatie beschouwd. En laat zien dat een zeer positieve employee experience de basis is voor een gezonde profijtelijke werkrelatie. Een (zeer) positieve employee experience leidt tot betrokken en enthousiaste medewerkers, die langer blijven en van meer waarde zijn voor de werkgever. Wat uiteindelijk leidt tot meer tevreden klanten en een duurzaam goed bedrijfsresultaat.
De werkdeal, en daarmee de werkrelatie, lijkt meer verzakelijkt. Op de arbeidsvoorwaardenkant wordt explicieter geconcurreerd en worden scherpere deals afgesloten en wint flexibiliteit steeds meer terrein t.o.v. continuïteit. Tegelijk zijn goede arbeidsvoorwaarden alleen niet meer voldoende. Veel werkenden willen een rijkere deal, niet alleen met meer zekerheid, maar ook meer sociale componenten, meer autonomie, meer betekenis. Steeds meer aspecten gaan meespelen, met name daar waar er schaarste is. Talenten zoeken meer naar de En-En-En-En werkrelatie. En goed salaris, En zekerheid, En sociaal, En ontwikkeling en groei, En betekenis. En zingeving.
Er worden dus meer eisen gesteld aan de werkrelatie en de meerwaarde die deze oplevert voor werknemer en werkgever. Arbeidsmarketing gaat uit van het vergroten van de waarde van een werkrelatie voor werkgever en werknemer. Dit betekent dat we de traditionele marketing P’s achter ons laten en naar de volgende letter in het alfabet gaan, de arbeidsmarketing R-en (Relatie, Reputatie, Relevantie, Retentie, Recommendation, Referral, Recruitment).
In de concurrentiestrijd om de beste werknemer, worden door diverse werkgevers vele beloften gedaan, kleine en grote. Waardoor de verwachtingen van medewerkers stijgen. Verwachtingen die in de werkrelatie en dus in de employee experience waargemaakt moeten worden. Dit blijkt vaak lastig, met het riscio op een averechts effect. Een afnemend vertrouwen in (beloften van) organisaties en merken. Een werkgever kan zich zo bezien niet zozeer op het doen van de beloften onderscheiden als wel op het waarmaken van de beloften, in plaats van mee te gaan in het doen van steeds grotere beloften.
